Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά τη Συνεδρία της την Τρίτη, 10 Ιανουαρίου 2023, αποδεχθείσα την εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής, ανέγραψε στο Αγιολόγιο της κατ᾿ Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας τον Γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη.
Ο Όσιος Γεράσιμος (κατά κόσμον Αναστάσιος - Αθανάσιος Γραίκας) γεννήθηκε την 5ηνΣεπτεμβρίου 1903 στο χωριό Δρόβιανη της Βορείου Ηπείρου. Υπήρξε το πρώτο τέκνο της ευσεβούς οικογενείας του Ιωάννου και της Αθηνάς. Από τα παιδικά του χρόνια έδειξε την φιλομάθειά του και το ιδιαίτερο χάρισμα της ευστροφίας και επίδοσης στα μαθήματα του σχολείου. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε με τον Άγιο Νεκτάριο επίσκοπο Πενταπόλεως.
Στην καρδιά του φιλομαθούς νέου είχε ανάψει από νωρίς ο πόθος της μοναχικής αφιέρωσης, έτσι αξιοποίησε την ευκαιρία που του έδωσε ο Θεός και ακολούθησε στο Άγιον Όρος έναν μοναχό που συνάντησε τυχαία στην Αθήνα. Ο Θεός κατεύθυνε τα βήματα του στην δυσπρόσιτη περιοχή της Σκήτης της Μικράς Αγίας Άννης, όπου και έβαλε μετάνοια ως δόκιμος μοναχός και στις 20 Οκτωβρίου 1924 δέχθηκε την μοναχική κουρά.
Ως μοναχός πλέον, ο Όσιος Γεράσιμος εξασκεί την αρετή της υπακοής και ασκείται πνευματικά με τις υποδείξεις του Γέροντά του. Λίγα χρόνια μετά την κουρά του ο Γέροντας του Κελλιού του εγκαταλείπει το Άγιον Όρος εξαιτίας του παλαιού ημερολογίου και των τότε ερίδων και ο Όσιος Γεράσιμος ζει πλέον βίο ησυχαστικό και ερημιτικό «μόνος μόνω τω Θεώ». Αναζητά την πνευματική καθοδήγηση στους φωτισμένους πατέρες των γύρω Κελλιών και ζει με την άνωθεν παρηγορία θείων ελλάμψεων και οπτασιών. Όταν τον καλεί η Σκήτη της Αγίας Αννης στην οποία ανήκει, σπεύδει με υπακοή να αναλάβει διακονήματα και καθήκοντα, ενώ δεν παραλείπει ποτέ το ησυχαστικό του πρόγραμμα. Το 1966 ο Όσιος Γεράσιμος δέχεται τον μακαριστό ιερομόναχο Γέροντα Διονύσιο Μικραγιαννανίτη και συστήνουν μαζί μία ευλογημένη Συνοδεία που γρήγορα ανθεί και καρποφορεί.
Ο Θεός προίκισε τον Όσιο Γεράσιμο με τον χάρισμα της Υμνογραφίας. Συνέθεσε τον πρώτο κανόνα για την Υπεραγία Θεοτόκο και ζήτησε την γνώμη φωτισμένων Γερόντων και με την δική τους παρότρυνση και ευλογία ξεκίνησε την παραγωγή ενός υμνογραφικού έργου παραδοσιακού σε ποιότητα και μοναδικού σε ποσότητα. Η Εκκλησία αμέσως αποδέχθηκε και ενσωμάτωσε τα υμνογραφικά πονήματά του στην λατρευτική της ζωή και τίμησε τον Όσιο Γεράσιμο αναδεικνύοντας το έργο του. Το 1959 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Αθηναγόρας του απένειμε το οφφίκιον του Υμνογράφου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Επιπρόσθετα, έλαβε για το υμνογραφικό του έργο διακρίσεις και παράσημα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και την Εκκλησία της Ελλάδος. Ταυτόχρονα, το έργο του έτυχε και της επιστημονικής αναγνώρισης καθώς το 1953 έλαβε εύφημο μνεία και το 1968 μετάλλιο από την Ακαδημία Αθηνών.
Ο Όσιος Γεράσιμος στο ταπεινό κελλάκι του βίωσε θαυμαστές καταστάσεις και ουράνιες επισκέψεις. Σε χειρόγραφο σημείωμα του που βρέθηκε μετά την οσιακή κοίμησή του αναφέρει ότι είδε τον Κύριο «λάμποντα υπέρ χιλίους ηλίους», ενώ με ιδιαίτερη φειδώ αποκάλυψε σε πνευματικά του τέκνα τις ουράνιες επισκέψεις που δέχθηκε από την Κυρία Θεοτόκο, τον Τίμιο Πρόδρομο, τους Οσίους Διονύσιο και Μητροφάνη των οποίων τον σπηλαιώδη Ναό επανοικοδόμησε καθώς και από πολλούς Αγίους των οποίων συνέγραψε τις ακολουθίες όπως του Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις, του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης και πολλών άλλων.
Ο Όσιος Γεράσιμος μέχρι την ηλικία των 89 ετών συγγράφει με αξιοσημείωτη διαύγεια ιερές ακολουθίες και συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο τον πνευματικό του αγώνα. Έχοντας προαισθανθεί ο ίδιος και έχοντας προετοιμάσει τα πνευματικά του τέκνα για την κοίμησή του προλέγει τις συνθήκες της εξοδίου του και παραδίδει οσιακά την ψυχή του στα χέρια του Θεού την 7ην Δεκεμβρίου 1991 στην Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, όπου και ενταφιάζεται.