(Εφ. β’ 4-10)

Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν γάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασιν συνεζωοποίησεν τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι· καὶ συνήγειρεν καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ, ἵνα ἐν δείξη ται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ. Τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον· οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. Αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

Ερμηνεία

Δεν είναι η χριστιανική πίστη τήρηση ορισμένων τύπων. Περισσότερο η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι τήρηση ορισμένων καλών έργων. Νομίζουν μερικοί πως ο καλός άνθρωπος είναι και καλός χριστιανός. Πιστεύουν στην καλοσύνη, αλλά δεν πιστεύουν στη χάρη του Θεού. Άλλο πράγμα είναι oι ηθικοί άνθρωποι κι άλλο οι πιστοί. Προηγείται η πίστη και έπονται τα έργα που είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Ο απόστολος Παύλος τονίζει• «τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ πίστεως» (Ἐφ. 2,8), δηλαδή είμαστε σωσμένοι με τη χάρη του Θεού που εκδηλώνεται διά της πίστεώς μας. Η πίστη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού αγιάζει τον άνθρωπο κι όχι τα έργα. Μας αγιάζει η χάρη του Θεού κι όχι η δύναμη των καλών μας έργων. Κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί πως σώθηκε μόνο με τα καλά του έργα. Ας δούμε την άποψη αυτή του Αποστόλου.
Paulos apostolosΟ νόμος των έργων καιη Χάρη του Χριστού
Ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης μέχρι την παρουσία του Χριστού έσωζε «τοὺς ἀκριβεῖς φύλακας αὐτῆς», κατά τους αγίους Πατέρες. Μετά από την κατάσταση αυτή, όταν δηλαδή προκόψαμε καιφύγαμε από τη νηπιακή ηλικία και φτάσαμε στην κατάσταση του τέλειου και όταν με την πίστη μας στον Χριστό μας δόθηκε πολλή χάρη κι όταν στήθηκαν κατορθώματα και τρόπαια και βραβεία που δεν συγκρίνονται με τα παλαιά καλά έργα, τότε καταργήθηκαν τα έργα της Παλαιάς Διαθήκης, όπως η περιτομή, καθαρμοί κ.λπ. Τα έπαθλα της χάριτος είναι η κληρονομιά του Ουρανού, τα ουράνια αγαθά, η υιοθεσία του Θεού, οι νίκες κατά των δαιμόνων, κοινωνία Βασιλείας ατελεύτητου. Τα έργα της Παλαιάς Διαθήκης είναι η οδός προς το Ευαγγέλιο, ενώ η Χάρη είναι το Ευαγγέλιο.
Η σωτηρία των ανθρώπων ήλθε διά του Ιησού Χριστού. Ο Παύλος μιλάει για τον «ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Ἐφ. 2,7), δηλαδή για τον υπερβολικό πλούτο της χάριτος του Θεού που χαρίσθηκε σε μας διάτουΙησούΧριστού. Ο Χριστός κατά τον άγιο Ιωάννη τονΧρυστόστομο «ἔστησε τοῦ νόμου τὸ θέλημα», δηλαδή σταμάτησε την ισχύ του νόμου και έφερε τη δικαιοσύνη της χάριτος που είναι νέος τρόπος σωτηρίας. Μέσα στην Εκκλησία μας που είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες, εφαρμόζονται όλες οι διατάξεις της Παλαιάς Διαθήκης με τη χάρη τουΘεού.
Πώς αντιλαμβανόμαστε τη σωτηρία μας;
Το θέμα αυτό έχει και σύγχρονες προεκτάσεις. Σήμερα είναι πολλοί άνθρωποι προσκολλημένοι στον τύπο και ξεχνούν τον σκοπό της ζωής τους. Ο σκοπός της χριστιανικής μας ζωής δεν είναι να φανούμε στους άλλους πως είμαστε καλοί άνθρωποι, αλλά να βιώσουμε με την πίστη μας τη χάρη τουΘεού. Μπορούμε να πούμε πως η σωτηρία μας είναι η βίωση της θυσίας τουΧριστού διά της πίστεως. Σωτηρία δεν είναι η κοινωνική μας καταξίωση, αλλά η κατάσταση της θεώσεως. Πολλοί θέλουν να αποκτήσουν ένα καλό όνομα με το να κάνουν καλές πράξεις «προς τὸ θεαθῆναι» (Ματθ. 6,1). Ακόμη πολλοί έχουν την εντύπωση πως εξαντλείται η ευλάβειά μας με τη σχολαστική τήρηση θρησκευτικών τύπων. Ακόμη και η πραγματοποίηση καλών έργων, έξω όμωςαπό τη χάρη τουΘεού, δηλαδή αυτονομημένων και αποκομμένωναπό την κατά Χριστό ζωή είναι ανώφελη. Δεν οδηγεί πουθενά τον άνθρωπο. Ο άγιος Μάρκος ο Αθηναίος λέγει πως τέτοιες πράξεις, έστω κι αν φαίνονται καλές είναι «ἐγκλήματα λάμποντα». Πρέπει να περισσεύσει η δικαιοσύνη μας από τη δικαιοσύνη των ανθρώπων, δηλαδή η κατά Χριστόν ζωή μας να είναι ανώτερηαπό την ισχύ των κοινωνικών μας καταξιώσεων που προέρχονται από την εκπλήρωση των θρησκευτικών τύπων και των λεγομένων καλών μας έργων.
Η σωτηρία μας είναι μυστήριο της χάριτος κι όχι αντιμισθία των καλών μας έργων, όπως φαντάζονται μερικοί. Βεβαίως τα καλά έργα είναι καρπός της χάριτος, αλλά η πίστη στο πρόσωπο του Κυρίου μας είναι η αιτία της σωτηρίας μας. Αυτή η πίστη γεννά και τα καλά έργα. Μόνα τους τα καλά έργα δεν σώζουν. Οι άγιοι της Εκκλησίας μας υπήρξαν διδάσκαλοι της χάριτος, γιατί την είχαν βιώσει, γι’ αυτό και ονομάζονται πνευματικοί, δηλαδή καινούργιοι άνθρωποι. Άνθρωποι που μέσα στην καρδιά τους γεννήθηκε ο Χριστός και ενεργεί το Άγιο Πνεύμα.
Η χάρη του Θεού τους δίδαξε να συμμετέχουν σωστά στα παθήματα του Χριστού, να ζουν μυστηριακή ζωή, να συμμετέχουν στο μυστήριο της ζωής, δηλαδή στη Θεία Ευχαριστία, να είναι ταπεινοί και να ζητάνε το έλεος του Θεού. Αυτή τους παρακίνησε να κάνουν και καλά έργα, χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση, υπέμεναν τις θλίψεις «ἀνάπαυσιν καὶ παράκλησιν τῆς χάριτος ἐκδεχόμενοι», κατά τον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο. Είχαν την αδιάκριτη αγάπη. Η χάρη του Θεού ξεχύνεται παντού, αρκεί να βρεθεί κάποιος να την αναζητήσει και να την βιώσει εν Χριστώ Ιησού. Το πιο φοβερό πράγμα είναι να μην ενεργεί μέσα σου η χάρη του Θεού.
Αγαπητοί αδελφοί, ας ευχηθούμε να ζήσουμε με την πίστη μας τη σώζουσα χάρη τουΘεού, για να φθάσουμε τη σωτηρία μας. Αμήν.

Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ, Ο επιούσιος Άρτος