Ο Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης έζησε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντος του Ισαύρου (717 – 741 μ.Χ.) και διακρίθηκε για την πνευματική γενναιότητά του ως υπέρμαχος της Ορθοδοξίας. Αν και από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχισμό, δεν έμεινε στην απομόνωση του κελιού του, αλλά αγωνίσθηκε σθεναρά κατά των εικονομάχων. Γι’ αυτό υπέστη πολλά βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακές και εξορίες. Διακρίθηκε, επίσης, στον αγώνα της Εκκλησίας κατά των αιρετικών Μονοφυσιτών.

Ο Πορφύριος γεννήθηκε το 348 στη Θεσσαλονίκη από πλούσια και επιφανή οικογένεια, αλλά «τούτω θείος έρως υπεισήλθεν καταλείψαι πατρίδα και λαμπρότητα γένους… και ασπάσασθαι τον μονήρη βίον». Νεώτατος εγκατέλειψε την πατρίδα του και κατέφυγε στην Αίγυπτο, το μεγαλύτερο ασκητικό κέντρο της εποχής, για να μονάσει. Διήλθε μία πενταετία στη Σκήτη της Αιγύπτου και ακόμη μία σε ένα σπήλαιο του Ιορδάνη ποταμού.

τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου

Ἀκολουθεῖ ἡ πρώτη ἑβδομάδα τῶν νηστειῶν μέ τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἱστορικά ὑπάρχει κάποιος λόγος μέ τό θέμα τῆς εἰκονομαχίας, τό ὁποῖο βασάνισε τήν Ἐκκλησία γιά περισσότερο ἀπό ἕναν αἰώνα καί μετά ἀφοῦ δόθηκε ἕνα τέλος ἱστορικά καί θεολογικά, ἡ Ἐκκλησία πανηγυρίζει αὐτή τήν ἡμέρα. Ὡστόσο, ὅπως καί οἱ πατέρες λένε, δέν εἶναι ἕνα γεγονός ἱστορικό. Τό γεγονός τῆς εἰκονομαχίας παραμένει πάντοτε μπροστά μας . Γιατί ἡ εἰκονομαχία κτυποῦσε τό κέντρο τῆς ἴδιας τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ο Άγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς και ευγενείς, τον Γεώργιο, κριτή και πατρίκιο και την Ευκρατία και ήταν θείος του Αγίου Φωτίου (6 Φεβρουαρίου). Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως ανυψώθηκε στο αξίωμα του πρωτασηκρίτου.